Het is bekend dat sommige bijzonder fascinerende plaatsen nooit worden beïnvloed door kritieke perioden zoals de anderen. Of het nu zomer of winter, hoog of laag seizoen is, er zijn die actieve steden en vooral onder de zoeker van investeerders, 365 dagen per jaar. Maar vaak kan het gebeuren dat, als gevolg van deze grote autonomie, de aanbodcurve kan evolueren naar een duidelijk omschreven doel: dat van toekomstige rijkere beleggers. Dit alles gebeurt momenteel in Spanje, precies in een van de mooiste en meest toeristische steden: Barcelona.

In feite was er in de eerste paar maanden van 2019 op de onroerendgoedmarkt zelfs geen huis voor minder dan 150.000 euro. Dit detail dat schijnbaar marginaal lijkt, is in werkelijkheid een symptoom van een echt belangrijke verandering. Het onroerend goed in Barcelona verandert van vorm en past zich aan aan een nieuwe segmentatie, die van de rijken.
Reeds 2018 eindigde met een forse stijging van de huizenprijzen, zelfs in Madrid, de hoofdstad, van 16,4%, een niveau dat, op nationale schaal, zich met een goed cijfer van 13% meer heeft onthuld.

Na de instorting die de hoofdrolspeler van Barcelona in 2007 had gezien, opende Spanje in 2014 een nieuw tijdperk: dat van een positieve trend die de historische hoogtepunten lijkt te hebben bereikt. Het probleem dat uit deze situatie voortvloeit, wordt veroorzaakt door de afwezigheid van een grote en gevarieerde woningvoorraad die in staat is om aan elk verzoek op de markt te voldoen, maar die de voorkeur geeft aan een smallere en financieel sterker wordende cirkel.
De onbetwiste druk van de vraag heeft een soort '' trechtereffect '' veroorzaakt, waardoor de mogelijkheid om een nieuw pand te vinden zowel in Barcelona als in Madrid drastisch afneemt. Reden waarom in de loop der tijd de panden gedemodeerd worden, terwijl de behoeften van investeerders veranderen en veranderen op grond van de maatschappij, de politiek en zelfs de omgeving.
Een ander gebied dat deze situatie zo sterk weergeeft vanuit een economisch oogpunt maar vooral over onroerend goed, is de zogenaamde '' Diagonal Mar '', een gebied waar in 2018 de verkopen werden voltooid voor 12.000 euro per vierkante meter. Vanzelfsprekend verwijzen wij naar oude en luxueuze villa's en zolders die van alle comfort zijn voorzien en met een prachtig uitzicht op zee.

Er zijn echter ook faciliteiten van een bepaald niveau, zoals hotels, congressen en commerciële centra, om maar te zwijgen over de musea en privéstranden die elk jaar toeristen uit de hele wereld aantrekken.
De transacties nemen echter toe, met een omzetstijging van 8% ten opzichte van 2017. De grootste investeerders van de Spaanse baksteen zijn de Italianen, gevolgd door de Amerikanen en de Duitsers.
Wat te zeggen, het lijkt erop dat de Spaanse steen goud is geworden!