Niet-residentieel in Europa: record
Meer dan 100 miljard euro. Dit zijn de cijfers die het laatste kwartaal van 2019 vertegenwoordigden voor de Europese markt voor niet-residentieel onroerend goed.
Een stijging van 3% ten opzichte van het voorgaande jaar, wat duidelijk een positieve start betekende voor het lopende jaar. Daarom moet worden benadrukt dat een markt die gewoonlijk niet als een residentiële markt ontstaat, op Europees niveau een sleutelrol kan spelen.
Om deze reden hebben we besloten een artikel aan dit fenomeen te wijden, maar we zullen vooral proberen te begrijpen hoe deze trend in de richting van niet-residentieel onroerend goed in de Europese landen is afgenomen.
Laten we beginnen met de natie die het hele Europese systeem het meest heeft laten lijden. We hebben het over het Verenigd Koninkrijk, dat de Europese Unie op 31 januari officieel heeft verlaten. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is het juist deze grond die in jaren de grootste markt voor niet-residentieel onroerend goed vertegenwoordigt. Het Brexit-effect was echter niet lang op komst. De rem bedroeg procentueel 18%. Het tweede opeenvolgende jaar van patstelling, duidelijk veroorzaakt door de instabiliteit van de onroerendgoedmarkt, maar vooral door het gebrek aan vertrouwen van de kant van beleggers.
De focus lag op Nederland. Precies de vierde Europese onroerendgoedmarkt. Vreemd genoeg zijn er ook dalende transacties geweest, waarschijnlijk vanwege de algemene prijsstijging. Laten we ook niet vergeten dat Nederland een van de landen is met een hogere levensverwachting dan het Europese gemiddelde. Het is natuurlijk ook in de niet-residentiële sector.
Duitsland, aan de andere kant, kunnen we met zekerheid zeggen, heeft bijgedragen aan een toename van een goede EUR 12 miljard op het internationale toneel. Een echt record voor het land, dat voor het eerst zijn vorige record van 2007 verbrak. In detail hebben Berlijn en München eind 2019 al meer dan EUR 10 miljard geïnvesteerd.
Op zijn eigen manier heeft Frankrijk een hoogtepunt vertegenwoordigd. Met investeringen die 40 miljard euro bereiken, lijkt het zich te hebben gekwalificeerd als een van de meest aantrekkelijke landen voor beleggers. In al zijn regio's was er een constante en constante vraag, die heeft bijgedragen tot de radicale verbetering van de nationale niet-residentiële markt.
Maar welke categorie vertegenwoordigt de belangrijkste in deze sector? Zonder twijfel staan de kantoren bovenaan de ranglijst. Door 47% van de investeringen te laten convergeren in de markt. Ruim 6% meer dan vorig jaar. In feite zijn er ongeveer 20 operaties die 20 miljard euro hebben bereikt. Een echte rebound ten opzichte van 2019.
De belangrijkste investeerders in de sector zijn echter Europees, terwijl de Amerikaanse portefeuilles hebben bijgedragen aan het bereiken van dit hoge niveau.
Het is natuurlijk niet eenvoudig om te begrijpen wat de toekomstige trends zullen zijn, rekening houdend met het feit dat dit geen enkel land is, maar een macrogebied. Wat wel zeker is, is dat we altijd op de hoogte zijn van het onderwerp!
Een stijging van 3% ten opzichte van het voorgaande jaar, wat duidelijk een positieve start betekende voor het lopende jaar. Daarom moet worden benadrukt dat een markt die gewoonlijk niet als een residentiële markt ontstaat, op Europees niveau een sleutelrol kan spelen.
Om deze reden hebben we besloten een artikel aan dit fenomeen te wijden, maar we zullen vooral proberen te begrijpen hoe deze trend in de richting van niet-residentieel onroerend goed in de Europese landen is afgenomen.
Laten we beginnen met de natie die het hele Europese systeem het meest heeft laten lijden. We hebben het over het Verenigd Koninkrijk, dat de Europese Unie op 31 januari officieel heeft verlaten. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is het juist deze grond die in jaren de grootste markt voor niet-residentieel onroerend goed vertegenwoordigt. Het Brexit-effect was echter niet lang op komst. De rem bedroeg procentueel 18%. Het tweede opeenvolgende jaar van patstelling, duidelijk veroorzaakt door de instabiliteit van de onroerendgoedmarkt, maar vooral door het gebrek aan vertrouwen van de kant van beleggers.
De focus lag op Nederland. Precies de vierde Europese onroerendgoedmarkt. Vreemd genoeg zijn er ook dalende transacties geweest, waarschijnlijk vanwege de algemene prijsstijging. Laten we ook niet vergeten dat Nederland een van de landen is met een hogere levensverwachting dan het Europese gemiddelde. Het is natuurlijk ook in de niet-residentiële sector.
Duitsland, aan de andere kant, kunnen we met zekerheid zeggen, heeft bijgedragen aan een toename van een goede EUR 12 miljard op het internationale toneel. Een echt record voor het land, dat voor het eerst zijn vorige record van 2007 verbrak. In detail hebben Berlijn en München eind 2019 al meer dan EUR 10 miljard geïnvesteerd.
Op zijn eigen manier heeft Frankrijk een hoogtepunt vertegenwoordigd. Met investeringen die 40 miljard euro bereiken, lijkt het zich te hebben gekwalificeerd als een van de meest aantrekkelijke landen voor beleggers. In al zijn regio's was er een constante en constante vraag, die heeft bijgedragen tot de radicale verbetering van de nationale niet-residentiële markt.
Maar welke categorie vertegenwoordigt de belangrijkste in deze sector? Zonder twijfel staan de kantoren bovenaan de ranglijst. Door 47% van de investeringen te laten convergeren in de markt. Ruim 6% meer dan vorig jaar. In feite zijn er ongeveer 20 operaties die 20 miljard euro hebben bereikt. Een echte rebound ten opzichte van 2019.
De belangrijkste investeerders in de sector zijn echter Europees, terwijl de Amerikaanse portefeuilles hebben bijgedragen aan het bereiken van dit hoge niveau.
Het is natuurlijk niet eenvoudig om te begrijpen wat de toekomstige trends zullen zijn, rekening houdend met het feit dat dit geen enkel land is, maar een macrogebied. Wat wel zeker is, is dat we altijd op de hoogte zijn van het onderwerp!
