IJsland: waar de vastgoedmarkt in beroering is terwijl de rest valt
Het lijkt paradoxaal, maar in werkelijkheid, op de koudste plek ter wereld, precies, IJsland, is de vastgoedmarkt de heetste van de hele planeet! De huizenprijzen zijn de afgelopen jaren aanzienlijk gestegen, waardoor de economen zelf het probleem van de vastgoedbubbel hebben moeten vrezen.
De belangrijkste rivaal die goed in alle economische sectoren is geplaatst en niet, is de Aziatische Hongkong die, samen met Nieuw-Zeeland en Canada, drastisch is opgeschoten. Maar waarom zijn vastgoedprijzen in IJsland zo veel en vooral in zo'n korte tijd gestegen?
Volgens het hoofd van het IJslandse nationale residentieel onderzoek komt het probleem voort uit het gebrek aan nieuwe voorzieningen enerzijds en de toename van de vraag naar onroerend goed anderzijds.
Veel investeerders, vooral buitenlanders, hebben besloten hun kapitaal naar dit land te brengen, hun leven te veranderen of een alternatieve ervaring te leven, en daarom zijn ze voor de nodige benodigdheden op zoek naar onroerend goed in IJsland. De bevolking heeft 330.000 bereikt, waardoor zowel voordelen als problemen zijn ontstaan (waaronder precies de verschuiving van het evenwicht naar de vraag en niet naar het aanbod).
De onroerendgoedmarkt van Reykjavík is ook bestookt met huuraanvragen van de vele jonge mensen (vooral studenten) die de afgelopen drie jaar het land zijn binnengevallen om de taal te verbeteren en een onvergetelijke educatieve ervaring te maken.
Er moet ook aan worden herinnerd dat de regering, uit angst voor de geest van de tekortkoming van 2008, die een economische recessie in het land betekende, letterlijk enkele hoofdsteden heeft "geblokkeerd" en in alle andere sectoren voor de IJslandse burgers aanzienlijke beperkingen heeft opgelegd. De enige sector die zichzelf wist te redden, juist omdat deze afhankelijk was van de buitenlandse markt, was de vastgoedmarkt.
De nieuw gebouwde huizen hebben hun prijzen met ongeveer 40% verhoogd ten opzichte van vorig jaar en over het algemeen kunnen we stellen dat de Scandinavische economie groeit.
De schulden van de ingezetenen namen echter ook toe en, gezien deze periode van algemene crisis, vereisten grotere financiële middelen voor de banken, waarbij de rentetarieven steeds duurder worden.
De regering zelf moest ingrijpen om de huidige crisis in bijna de gehele IJslandse economie op te heffen en de eerste investeerder van dezelfde banken te worden. IJsland is daarom het land van de paradox. Aan de ene kant de invasieve economische crisis die de IJslandse markt verlamt, aan de andere kant een deel van het hele systeem, dat de enige motor zou kunnen zijn die de hele economie kan doen herleven.
De devaluatie van de kroon heeft daarom een herstel doorgemaakt dankzij de instroom van buitenlands kapitaal, maar dit was niet voldoende om een patstelling te herstellen. Zal de steenmarkt slagen in het verdubbelen van de waarden tot het punt van het garanderen van totaal herstel? Het is te hopen dat deze 'ijstijd' zo snel mogelijk kan eindigen.
De belangrijkste rivaal die goed in alle economische sectoren is geplaatst en niet, is de Aziatische Hongkong die, samen met Nieuw-Zeeland en Canada, drastisch is opgeschoten. Maar waarom zijn vastgoedprijzen in IJsland zo veel en vooral in zo'n korte tijd gestegen?
Volgens het hoofd van het IJslandse nationale residentieel onderzoek komt het probleem voort uit het gebrek aan nieuwe voorzieningen enerzijds en de toename van de vraag naar onroerend goed anderzijds.
Veel investeerders, vooral buitenlanders, hebben besloten hun kapitaal naar dit land te brengen, hun leven te veranderen of een alternatieve ervaring te leven, en daarom zijn ze voor de nodige benodigdheden op zoek naar onroerend goed in IJsland. De bevolking heeft 330.000 bereikt, waardoor zowel voordelen als problemen zijn ontstaan (waaronder precies de verschuiving van het evenwicht naar de vraag en niet naar het aanbod).
De onroerendgoedmarkt van Reykjavík is ook bestookt met huuraanvragen van de vele jonge mensen (vooral studenten) die de afgelopen drie jaar het land zijn binnengevallen om de taal te verbeteren en een onvergetelijke educatieve ervaring te maken.
Er moet ook aan worden herinnerd dat de regering, uit angst voor de geest van de tekortkoming van 2008, die een economische recessie in het land betekende, letterlijk enkele hoofdsteden heeft "geblokkeerd" en in alle andere sectoren voor de IJslandse burgers aanzienlijke beperkingen heeft opgelegd. De enige sector die zichzelf wist te redden, juist omdat deze afhankelijk was van de buitenlandse markt, was de vastgoedmarkt.
De nieuw gebouwde huizen hebben hun prijzen met ongeveer 40% verhoogd ten opzichte van vorig jaar en over het algemeen kunnen we stellen dat de Scandinavische economie groeit.
De schulden van de ingezetenen namen echter ook toe en, gezien deze periode van algemene crisis, vereisten grotere financiële middelen voor de banken, waarbij de rentetarieven steeds duurder worden.
De regering zelf moest ingrijpen om de huidige crisis in bijna de gehele IJslandse economie op te heffen en de eerste investeerder van dezelfde banken te worden. IJsland is daarom het land van de paradox. Aan de ene kant de invasieve economische crisis die de IJslandse markt verlamt, aan de andere kant een deel van het hele systeem, dat de enige motor zou kunnen zijn die de hele economie kan doen herleven.
De devaluatie van de kroon heeft daarom een herstel doorgemaakt dankzij de instroom van buitenlands kapitaal, maar dit was niet voldoende om een patstelling te herstellen. Zal de steenmarkt slagen in het verdubbelen van de waarden tot het punt van het garanderen van totaal herstel? Het is te hopen dat deze 'ijstijd' zo snel mogelijk kan eindigen.
